چكيده
در نوجواني ، انسانها شروع به تعيين هويت بزرگسالان خود مي كنند. معلمان آنها در اين پيشرفت مهم هستند ، اما افزايش كار و پاسخگويي به معلمان به معناي آسيب روابط معلم و دانش آموز است ، كه بر احساس تعلق نوجوانان به مدرسه و رشد رفتاري ، رواني و تحصيلي تأثير منفي مي گذارد. ما از نظريه سيستم هاي اكولوژيكي براي مطالعه تأثير ، قدرت و ابعاد متقابل رابطه دانش آموز و معلم در سطح مدرسه در امارات متحده عربي استفاده كرديم. مشاهدات و مصاحبه هاي نيمه ساختار يافته با دانش آموزان دختر يازدهم و معلمان آنها نشان داد كه نوجوانان معتقدند معلمان تمام تلاش خود را كردند ، اما شيوه تدريس مبتني بر سخنراني آنها خسته كننده بود و معلمان به ندرت دانش آموزان را درگير كار گروهي مي كردند يا نظرات آنها را در نظر مي گرفتند. علاوه بر اين ، همه معلمان از دانش آموزان حمايت يا احترام نمي كنند. عدم تعادل قدرت معلم و دانش آموز اين مسائل را تشديد كرده و دانش آموزان را به نافرماني يا ترك كلاس ها سوق مي دهد. روابط مبتني بر مراقبت ، اعتماد ، احترام ، تأثير ، گشودگي و همكاري مي تواند پيشرفت دانش آموزان ، توسعه هويت و تعلق به مدرسه و پاسخگويي معلمان را تقويت كند.
كليدواژه ها: تعلقات مدرسه معلم و دانش آموز مسئوليت پذيري مدرسه نوجوانان UAE
مقاله قبلي
مشاهده فهرست موضوع مطالب
مقاله بعدي
معرفي
تعلق به مدرسه عبارت است از "ميزان حسي كه دانش آموزان شخصاً در محيط اجتماعي مدرسه مورد قبول ، احترام ، مشاركت و حمايت ديگران قرار مي دهند" (Goodenow، 1993b، p. 80). اين يك احساس وابستگي رواني است كه باعث مي شود دانش آموزان هر روز بخواهند به مدرسه بروند. اين امر تحت تأثير عوامل زيادي قرار مي گيرد ، در درجه اول روابط معلم و دانش آموز (Uslu & Gizir، 2017). تعلق مدرسه به شدت با ساير ابعاد مهم هويت و رفتار دانش آموزان ارتباط دارد: رفاه اجتماعي و احساسي و عزت نفس (فارري ، 2013) ، احترام به قوانين مدرسه (دهف ، 2013) ، خشونت كمتر (علي اف و تونك ، 2015) ، و كاهش تحصيلات (Goodenow ، 1993b) ، اگرچه پيشرفت تحصيلي نبود (فارلي ، 2013).
شنبه ۳۰ مرداد ۰۰ ۱۳:۱۹
۶ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است