تحقيقات اصلي ، تحقيق اوليه نيز ناميده مي شود ، تحقيقاتي است كه منحصراً مبتني بر خلاصه ، مرور يا تلفيق انتشارات قبلي در مورد موضوع تحقيق نيست. اين ماده يك شخصيت منبع اصلي است. هدف از تحقيق اصلي توليد دانش جديد است ، نه ارائه دانش موجود به شكل جديد (به عنوان مثال ، خلاصه يا طبقه بندي شده). [6] [7]
تحقيقات اصلي بسته به نظم و انضباطي كه دارد مي تواند اشكال مختلفي داشته باشد. در كارهاي تجربي ، معمولاً مشاهده مستقيم يا غيرمستقيم موضوع (هاي) تحقيق شده است ، به عنوان مثال ، در آزمايشگاه يا در زمينه ، روش ، نتايج و نتيجه گيري يك آزمايش يا مجموعه آزمايشات را مستند مي كند ، يا تفسير جديدي ارائه مي دهد از نتايج قبلي در كارهاي تحليلي ، به طور معمول برخي نتايج رياضي جديد (به عنوان مثال) توليد شده ، يا روش جديدي براي نزديك شدن به يك مسئله موجود وجود دارد. در برخي از موضوعاتي كه به طور معمول آزمايش يا تجزيه و تحليل از اين نوع را انجام نمي دهند ، اصالت به روش خاصي است كه درك موجود بر اساس نتيجه كار محقق تغيير مي يابد يا تفسير مي شود. [8]
ميزان اصالت تحقيق از معيارهاي اصلي مقالاتي است كه در مجلات دانشگاهي منتشر مي شوند و معمولاً با استفاده از بررسي همكاران ايجاد مي شوند. [9] دانشجويان تحصيلات تكميلي معمولاً ملزم به انجام تحقيقات اصلي به عنوان بخشي از پايان نامه هستند. [10]
تحقيقات علمي روشي سيستماتيك براي جمع آوري داده ها و استفاده از كنجكاوي است. اين تحقيق اطلاعات علمي و نظريه هايي را براي توضيح ماهيت و خواص جهان ارائه مي دهد. كاربردهاي عملي را ممكن مي كند. تحقيقات علمي توسط مقامات دولتي ، موسسات خيريه و گروه هاي خصوصي از جمله بسياري از شركت ها تأمين مي شود. تحقيقات علمي را مي توان با توجه به رشته هاي دانشگاهي و كاربردي آنها به تقسيم بندي هاي مختلف تقسيم كرد. تحقيقات علمي معيار گسترده اي براي قضاوت در مورد وضعيت يك م institutionسسه دانشگاهي است ، اما برخي معتقدند كه چنين ارزيابي نادرستي از م institutionسسه انجام مي شود ، زيرا كيفيت تحقيق در مورد كيفيت آموزش نمي گويد (اينها لزوماً با هم ارتباط ندارند). [11]
تحقيقات در علوم انساني شامل روشهاي مختلفي مانند هرمنوتيك و نشانه شناسي است. محققان علوم انساني معمولاً به دنبال پاسخ صحيح و نهايي براي يك سوال نيستند ، بلكه در عوض ، مسائل و جزئيات پيرامون آن را كاوش مي كنند. زمينه هميشه مهم است و زمينه مي تواند اجتماعي ، تاريخي ، سياسي ، فرهنگي يا قومي باشد. يك نمونه از تحقيقات در علوم انساني ، تحقيقات تاريخي است كه در روش تاريخي تجسم يافته است. مورخان از منابع اوليه و شواهد ديگر براي بررسي سيستماتيك يك موضوع ، و سپس نوشتن تاريخ به صورت شرح گذشته استفاده مي كنند. ساير مطالعات با هدف بررسي صرف وقوع رفتارها در جوامع و جوامع ، بدون جستجوي دليل و انگيزه ويژه براي توضيح اين موارد است. اين مطالعات ممكن است كيفي يا كمي باشد و مي تواند از رويكردهاي مختلفي مانند نظريه كوئر يا تئوري فمينيسم استفاده كند. [12]
تحقيقات هنري ، كه به عنوان "تحقيق مبتني بر عمل" نيز ديده مي شود ، زماني مي تواند شكل بگيرد كه كارهاي خلاقانه هم تحقيق و هم هدف تحقيق در نظر گرفته شوند. اين يك انديشه قابل بحث است كه در جستجوي دانش و حقيقت ، جايگزيني براي روشهاي كاملاً علمي در تحقيقات ارائه مي دهد.
تحقيق علمي